Minimalist bir yaklaşımla tasarlanan sergi, kelimeler yerine cam formlarla konuşuyor; cümlelerin yerini ise ışıkla şekillenen boşluklar alıyor. Sergide yer alan her bir cam eser, bir duygunun, anının ya da içsel bir sesin şeffaf yansıması olarak izleyiciyle buluşuyor. Cam sanatçısı Mehriban Korkmaz’ın ifadesine göre, “Transparan Hikayeler” yalnızca bir sergi değil, aynı zamanda bir dinleme alanı. Bu alanda, izleyiciler anlatılanları değil, kendi iç seslerini dinliyor; eserleri tamamlanmamış bir cümle gibi görüp, onları kendi yorumlarıyla tamamlıyor.
Camın ışıkla kurduğu ilişki ise serginin en dikkat çekici unsurlarından biri. Işık oyunları sayesinde bazı eserler bir hatırayı canlandırırken, bazıları izleyicide derin bir boşluk hissi uyandırıyor. Her parça, izleyicinin kendi yaşanmışlıklarıyla birleşerek çok katmanlı bir anlatıya dönüşüyor. Sergi, ziyaretçilerine yalnızca sanatla değil, aynı zamanda kendi duygusal dünyalarıyla da temas kurma fırsatı sunuyor. Sessiz ama güçlü bir anlatım diliyle “Transparan Hikayeler”, izleyicisini camın kırılgan yüzeyinde içsel bir yolculuğa çıkarıyor.
Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, pornografik, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.